ببین مرا...

ای ستاره زیبا

ای مستی رویاها

و ای دلیل بودن

موجی که آرام و بره وار

زیر پای تو میخزدو...

آرام می گیرد...

وبرپای تو بوسه میزند

موجی خروشان بود

در دور دست ها...

که صیادان و سوداگران را

امان بریده بود

اما وقتی به آغوش ساحل تو

که سخاوتمندانه گشوده ..

رسید

این چنین آرام شد

خسته از نبرد با زر و زور و تزویر

فاتحانه ....

به سوی تو دامن کشید

تا این چنبن...

متواضعانه....

در بارگاه عشق....

رسم عاشقی به جا آورد